EKSTREMALNA DROGA KRZYŻOWA – ŚWIADECTWO
- Szczegóły
Jak do tego doszło, sam nie wiem. Było piątkowe popołudnie, kiepski dzień w pracy, nerwy, zmęczenie, zniechęcenie. Dziś wyrusza droga krzyżowa na Święty Krzyż. Droga ekstremalna. Nie, to nie dla mnie. Na pewno nie dam rady. Przecież mam swoje lata, zdrowie też już nie to, no i kondycja. Nie, na pewno nie.
Ale przecież muszę COŚ z tym zrobić. Właściwie dlaczego nie? Przecież Chrystus nie patrzył na swoją wygodę, nie szukał tego, co dobre dla Niego.
Co czuł skazując się, poświęcając się dla nas? Ja zawsze mogę zawrócić, On nie. Rozpoczynając swoją drogę, nie miał odwrotu. Co w ogóle może znaczyć moje zmęczenie wobec Jego poświęcenia? ... idę.
I wyruszyłem zaopatrzony w zapas wody, termos z kawą, parę batonów i najważniejsze – różaniec i rozważania Drogi Krzyżowej. Początek był nawet przyjemny. Msza, oczywiście spowiedź przed drogą, jeszcze tylko zawierzenie intencji Bogu i wyruszamy. Z każdym kilometrem narasta zmęczenie, ale przecież nie zawrócę. Co by było, gdyby to Jezus zrezygnował? A więc modlitwa i dalej w drogę.
I tak kilometr za kilometrem, godzina za godziną. W tym całym utrudzeniu gdzieś na dalszy plan odeszły moje sprawy. Problemy, które były tak ważne jeszcze parę godzin temu, stały się nieistotne i małe. Czy naprawdę było się czym martwić?
Następne rozważania, następne kilometry i tylko trud coraz większy.
Droga Przełomu. Czy przeżyłem przełom? Jeszcze za wcześnie, by to stwierdzić, ale wiem jedno: w pewnym sensie doświadczyłem oczyszczenia. Dotarło do mnie, jak ulotne są „ważne” ludzkie sprawy.
W czasie drogi miałem swoje upadki, chwile zwątpienia, kiedy wydawało się, że to koniec, dalej nie dam rady. Jednak doszedłem. Dokonałem tego, co wydawało się po ludzku niemożliwe. Stanąłem przed relikwiami Krzyża Chrystusowego, które w tej chwili stały się czymś więcej- istotą, źródłem, przyczyną i skutkiem. Zapłatą za poniesiony trud było uzmysłowienie sobie małości, słabości i nieporadności człowieka wobec ogromu świata oraz tego, że mając za sobą wsparcie Boga, mogę wszystko. Niemożliwe staje się możliwe. Ludzkie ograniczenia przestają być przeszkodą nie do pokonania. „Jeżeli Bóg jest z nami, któż przeciw nam”.
Żona powitała mnie stwierdzeniem, że wróciłem odmieniony, a to tylko jedna noc. Mam nadzieję, że to zmiana na stałe, bo miałem wiele do zmiany.
Cieszę się, że wybrałem się w tę drogę. Drogę, która otwiera oczy i serca. Było to niezwykłe przeżycie.
Prawdę głosi hasło na opasce z zestawu EDK: „Warto żyć ekstremalnie”.
Kuba
Ciemnica i Grób Pański w Kolegiacie
- Szczegóły
Niedziela Palmowa w naszej Kolegiacie
- Szczegóły
Pielgrzymka Maturzystów 2017
- Szczegóły
Przez dwa dni maturzyści z naszej diecezji nawiedzali częstochowskie sanktuarium w ramach XXVI Diecezjalnej Pielgrzymki Maturzystów na Jasną Górę. Młodzież maturalna z ostrowieckich szkół średnich odbyła swoją pielgrzymkę do Pani Jasnogórskiej 7 kwietnia w piątek. Młodzi przybywali, aby Maryi zawierzyć czas przygotowań do egzaminu dojrzałości oraz prosić o siły i dary Ducha Świętego na czas matur.
Każda grupa swe pielgrzymowanie rozpoczynała już przy swojej szkole, by na Jasnej Górze zawiązać wspólnotę modlitwy i przyjaźni. Pobyt w maryjnym sanktuarium rozpoczynał się od spotkania z „ciekawym człowiekiem”. W tym roku był nim Leszek Dokowicz, który dzielił się z młodymi osobistym świadectwem nawrócenia. Po spotkaniu młodzi poprowadzili modlitwę różańcową w Kaplicy Cudownego Obrazu, gdzie wspólnie uroczyście zawierzyli Maryi swoje zaczynające się dorosłe życie. Po modlitwie różańcowej została sprawowana Msza św. przez ks. Biskupa Edwarda Frankowskiego i kapłanów uczących młodzież maturalną.
ks. Tomasz Flis
Acies Legionu Maryi 2017
- Szczegóły
W kościele pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnobrzegu licznie spotkali się na dorocznym acies legioniści Maryi z komicjum tarnobrzeskiego, do którego należą prezydia diecezji sandomierskiej oraz kieleckiej i tarnowskiej. Łacińskie słowo »acies« stosowane jest do ceremonii, w której legioniści jako jedno zgromadzenie łączą się, aby odnowić swoją przysięgę wierności wobec Maryi, Królowej Legionu, i otrzymać od Niej pomoc i błogosławieństwo na kolejny rok zmagań z siłami zła. (Podręcznik LM)
Po modlitwach wstępnych (które legioniści wraz z różańcem odmawiają każdego dnia) uroczystą Mszę Świętą koncelebrowało czternastu kapłanów, opiekunów duchowych prezydiów LM. W homilii diecezjalny opiekun ks. Rafał Cudziło podziękował zebranym za rozległy apostolat modlitwy i czynu. Następnie kapłani, a za nimi legioniści procesyjnie zbliżyli się do ołtarzyka Matki Bożej i kładąc rękę na vexillum, ponowili osobisty akt poświęcenia, który brzmi: Jestem całkowicie Twój, moja Królowo, moja Matko i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Były to podniosłe i bardzo wzruszające chwile.
Adorację Najświętszego Sakramentu poprowadził ks. biskup ordynariusz Krzysztof Nitkiewicz, który następnie również dziękował legionistom za ich apostolat i prosił o modlitwę za III Synod Diecezji Sandomierskiej, za zatwardziałych grzeszników i za kapłanów uwikłanych w bolesne sytuacje. Na zakończenie życzył wszystkim wesołych Świąt Wielkanocnych i by zmartwychwstały Chrystus pokazywał, jak się zwycięża zło.
Tegoroczne spotkanie miało szczególnie uroczysty przebieg z racji 100-lecia objawień w Fatimie. Wszystkich zebranych wzmocniło na dalszą służbę Kościołowi i bliźnim we współpracy z Matką Bożą. W uroczystości wzięło udział 60 delegacji ze sztandarami, w tym siedmioosobowa grupa z naszej parafii, z prezydium p. w. Matki Bożej Miłosierdzia. Legion Maryi w komicjum tarnobrzeskim liczy ok. 1800 członków aktywnych.
III SYNOD DIECEZJI SANDOMIERSKIEJ
- Szczegóły
Pod hasłem „Aby nieść światło Ewangelii” odbyła się inauguracja prac synodalnych Diecezji Sandomierskiej z udziałem abp. Stanisława Budzika, metropolity lubelskiego, abp. Adama Szala, metropolity przemyskiego, bp Kazimierza Gurdy, ordynariusza siedleckiego oraz bp. Krzysztofa Nitkiewicza, pasterza Diecezji Sandomierskiej i bp. seniora Edwarda Frankowskiego. Na wspólnej modlitwie w katedrze zgromadzili się członkowie synodu, a więc kapłani diecezjalni, osoby konsekrowane oraz wierni świeccy z całej diecezji.
Na spotkanie przybył także senator Jarosław Rusiecki, przedstawiciele władz parlamentarnych i samorządowych oraz delegaci grup duszpasterskich i stowarzyszeń katolickich.
Uroczystej Mszy Świętej przewodził metropolita lubelski abp Stanisław Budzik, który powiedział na wstępie: 25 lat temu papież Jan Paweł II bullą Totus Tuus Poloniae Populus ogłosił wielką reformę struktur administracyjnych Kościoła w Polsce, największą w ponadtysiącletnich dziejach naszej Ojczyzny. Powstało kilkanaście nowych diecezji, w tym 9 metropolii, w tym także metropolia lubelska. To było osobiste dzieło Jana Pawła II; on na nim położył swoją osobistą pieczęć. To jedyny dokument, w którego tytule jest jego zawołanie «Cały Twój, cały Twój Maryjo», w odniesieniu do Boga i w odniesieniu do Chrystusa, przez Maryję w Duchu Świętym. Bardzo dziękuję księdzu biskupowi Krzysztofowi, że rozpoczęcie III Synodu zaplanował na ten ważny dla historii Kościoła w Polsce, dla naszej metropolii, dla naszej diecezji dzień.
Do sobotniej uroczystości Zwiastowania nawiązał w homilii ks. bp Krzysztof Nitkiewicz: Scena Zwiastowania znajduje się u nas vis à vis tronu biskupiego, razem z innymi scenami z apokryfów mówiących o dzieciństwie Matki Bożej. Ten starożytny fresk Zwiastowania przypomina biskupowi i całemu ludowi Bożemu, że tak jak przed wiekami w Nazarecie zgoda Maryi stała się drzwiami, przez które Bóg zszedł na ziemię, przyjmując ludzkie ciało, i dzisiaj nasze »tak«, nasza zgoda jest Mu potrzebna. On chce przez nią zbawiać świat i być obecny w życiu Kościoła w Polsce i na całym świecie. Rozpoczynający się dzisiaj III Synod Diecezjalny postrzegam jako właściwą drogę do wypełniania tego zadania, które podejmujemy z miłości do Boga i do jego ludu, do ludu wybranego przez łaskę sakramentu chrztu.
Razem z Chrystusem, naszą Głową, wszyscy współtworzymy Kościół i powinniśmy się czuć za niego odpowiedzialni, mamy uczestniczyć w zbawczej misji Kościoła, każdy zgodnie z własnym stanem. Wypełniając zadania, które wynikają z pełnionej funkcji oraz otrzymanych charyzmatów, służyć Bogu i sobie nawzajem. Synod diecezjalny pomaga to sobie uświadomić i realizować.
Synod nas połączył. Komisje synodalne, posiedzenia plenarne, synodalne zespoły dekanalne będą okazją do nawiązywania relacji, do współpracy pomiędzy duchownymi oraz wiernymi świeckimi. Podejmując ważne i aktualne tematy, szukając rozwiązania różnych węzłów gordyjskich kwestii spornych, Synod będzie służył sprawie jedności, której wszyscy bardzo potrzebujemy i w Kościele, i w Ojczyźnie. Na przestrzeni ostatnich lat zmieniły się bardzo uwarunkowania kulturowe, cywilizacyjne, społeczne, nawet demograficzne, widzimy to jak pustoszeją chociażby wiejskie parafie. Trzeba to widzieć i odpowiednio do tego ukierunkowywać naszą pracę duszpasterską. W Kościele wszystko powinno służyć zbawieniu człowieka, jego nadprzyrodzonemu powołaniu. Salus animarum suprema lex - zbawienie człowieka najważniejszym, podstawowym prawem.
Po homilii wszyscy członkowie synodu złożyli wyznanie wiary i przysięgę na księgę Ewangelii. W strukturach synodu powołano komisje synodalne, główną teologiczną, ds. kultu Bożego i dyscypliny sakramentów, ds. duchowieństwa diecezjalnego, ds. instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego, ds. świeckich, ds. duszpasterstwa, ds. nauki i wychowania katolickiego, ds. ewangelizacji charytatywnej i ds. dóbr doczesnych. Jak widać, prace synodalne będą dotyczyły spraw, które nas żywo obchodzą i są bliskie naszemu sercu, dlatego ofiarujmy swoją modlitwę w intencji dzieła synodu, który zakończy się w 2020 roku. Króluj nam Chryste!
Małgorzata Karczewska
Parafia
Działalność
Inne
