Nowi ministranci w naszej kolegiacie
- Szczegóły
SPOTKANIE WSPÓLNOTY KÓŁ ŻYWEGO RÓŻAŃCA Z OSTROWCA ŚWIĘTOKRZYSKIEGO
- Szczegóły
,,Różańcowa Pani nieba ziemi, pozdrawiamy Cię głosy naszymi. Do Ciebie się cały świat ucieka, przez różaniec Twej pomocy czeka.”
Tym modlitewnym wezwaniem rozpoczęło się 29 kwietnia 2017 roku w ostrowieckiej kolegiacie pw. św. Michała Archanioła jednodniowe spotkanie wspólnoty Kół Żywego Różańca z ostrowieckich parafii. Gościem szczególnym był ks. Augustyn Łyko, diecezjalny opiekun wspólnoty Kół Żywego Różańca, który pięknie to spotkanie modlitewne poprowadził. O godz. 9.00 rozpoczęła się adoracja Najświętszego Sakramentu, potem miała miejsce wspólna modlitwa różańcowa i modlitwy u stóp Jezusa. O godz. 10.00 – konferencja ks. Augustyna, który przypominał o wartości różańca świętego i ogromnej potrzebie odmawiania go oraz ponowił prośbę Maryi z Fatimy, ,,abyśmy odmawiali różaniec i pokutowali, wynagradzając Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Niepokalanemu Sercu Maryi”. O godz. 11.00 została odprawiona Msza Święta koncelebrowana, której przewodniczył ks. Augustyn Łyko, a asystowali księża koncelebransi: ks. dziekan Jan Sarwa, ks. wicedziekan Dariusz Kowalski – opiekun Kół Żywego Różańca w Ostrowcu Świętokrzyskim oraz ks. Antoni Barszcz – zaplecze modlitewne wspólnoty Kół Żywego Różańca .W homilii ks. Augustyn kontynuował tematykę różańca. Po Mszy św. kapłani i uczestnicy spotkania przeszli do sali Michael na agapę.
,,SOLI DEO PER MARIAM” – oby tak zawsze było w życiu każdego z nas!
s. Dorota Woś
20. ROCZNICA POWSTANIA STOWARZYSZENIA PRZYJACIÓŁ WYŻSZEGO SEMINARIUM DUCHOWNEGO
- Szczegóły
Jedną ze wspólnot modlitewnych istniejących w naszej parafii jest Stowarzyszenie Przyjaciół Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Powstało z inicjatywy Aliny Kowalskiej – byłej diecezjalnej doradczyni dla życia i rodziny. W spotkaniu założycielskim 7 grudnia 1997 roku uczestniczył przedstawiciel Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu ks. dr Czesław Murawski, ks. proboszcz Tadeusz Lutkowski oraz przedstawiciele Stowarzyszenia Rodzin Katolickich z parafii. Ks. Murawski omówił Statut Stowarzyszenia, wskazując na podstawowejego cele i zadania.
Zebrani wyrazili chęć przystąpienia do Stowarzyszenia Przyjaciół WSD, po czym wybrano Zarząd w składzie: prezes Janina Walewska, sekretarz Alina Kowalska, skarbnik Krystyna Tabaszewska. Moderatorem Stowarzyszenia został ks. dziekan Tadeusz Lutkowski. Spotkania formacyjne odbywały się w ostatnią niedzielę miesiąca o godz. 16.30 na plebanii i obejmowały udziałwe Mszy św. o godz. 18.00. Spotkania te zbliżały nas do Boga i inspirowały do większej odpowiedzialności za narodziny i dojrzewanie powołań kapłańskich.
Obecnie w każdy pierwszy czwartek miesiąca po Mszy św. o godz. 11.00 spotykamy się z księdzem dziekanem Janem Sarwą, naszym moderatorem, który przybliża nam ważne wydarzenia z życia Kościoła i z życia Wyższego Seminarium Duchownego. Ponadto w każdy czwartek o godz. 10.00 adorujemy Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie, a następnie uczestniczymy we Mszy św.o godz. 11.00, modląc się za seminarium w Sandomierzu, za powołanych, za tych, którzy przygotowują ich do kapłaństwa, a także o nowe powołania kapłańskie i zakonne. „Żniwo wprawdzie wielkie a robotników mało”, stąd wielka potrzeba modlitwy o powołania, by nie zabrakło robotników na niwie Pańskiej.
Serdecznie zapraszamy na nasze spotkania modlitewne w intencji powołań.
Janina Walewska
Dzień Otwartej Furty w WSD Sandomierz
- Szczegóły
EKSTREMALNA DROGA KRZYŻOWA – ŚWIADECTWO
- Szczegóły
Jak do tego doszło, sam nie wiem. Było piątkowe popołudnie, kiepski dzień w pracy, nerwy, zmęczenie, zniechęcenie. Dziś wyrusza droga krzyżowa na Święty Krzyż. Droga ekstremalna. Nie, to nie dla mnie. Na pewno nie dam rady. Przecież mam swoje lata, zdrowie też już nie to, no i kondycja. Nie, na pewno nie.
Ale przecież muszę COŚ z tym zrobić. Właściwie dlaczego nie? Przecież Chrystus nie patrzył na swoją wygodę, nie szukał tego, co dobre dla Niego.
Co czuł skazując się, poświęcając się dla nas? Ja zawsze mogę zawrócić, On nie. Rozpoczynając swoją drogę, nie miał odwrotu. Co w ogóle może znaczyć moje zmęczenie wobec Jego poświęcenia? ... idę.
I wyruszyłem zaopatrzony w zapas wody, termos z kawą, parę batonów i najważniejsze – różaniec i rozważania Drogi Krzyżowej. Początek był nawet przyjemny. Msza, oczywiście spowiedź przed drogą, jeszcze tylko zawierzenie intencji Bogu i wyruszamy. Z każdym kilometrem narasta zmęczenie, ale przecież nie zawrócę. Co by było, gdyby to Jezus zrezygnował? A więc modlitwa i dalej w drogę.
I tak kilometr za kilometrem, godzina za godziną. W tym całym utrudzeniu gdzieś na dalszy plan odeszły moje sprawy. Problemy, które były tak ważne jeszcze parę godzin temu, stały się nieistotne i małe. Czy naprawdę było się czym martwić?
Następne rozważania, następne kilometry i tylko trud coraz większy.
Droga Przełomu. Czy przeżyłem przełom? Jeszcze za wcześnie, by to stwierdzić, ale wiem jedno: w pewnym sensie doświadczyłem oczyszczenia. Dotarło do mnie, jak ulotne są „ważne” ludzkie sprawy.
W czasie drogi miałem swoje upadki, chwile zwątpienia, kiedy wydawało się, że to koniec, dalej nie dam rady. Jednak doszedłem. Dokonałem tego, co wydawało się po ludzku niemożliwe. Stanąłem przed relikwiami Krzyża Chrystusowego, które w tej chwili stały się czymś więcej- istotą, źródłem, przyczyną i skutkiem. Zapłatą za poniesiony trud było uzmysłowienie sobie małości, słabości i nieporadności człowieka wobec ogromu świata oraz tego, że mając za sobą wsparcie Boga, mogę wszystko. Niemożliwe staje się możliwe. Ludzkie ograniczenia przestają być przeszkodą nie do pokonania. „Jeżeli Bóg jest z nami, któż przeciw nam”.
Żona powitała mnie stwierdzeniem, że wróciłem odmieniony, a to tylko jedna noc. Mam nadzieję, że to zmiana na stałe, bo miałem wiele do zmiany.
Cieszę się, że wybrałem się w tę drogę. Drogę, która otwiera oczy i serca. Było to niezwykłe przeżycie.
Prawdę głosi hasło na opasce z zestawu EDK: „Warto żyć ekstremalnie”.
Kuba
Ciemnica i Grób Pański w Kolegiacie
- Szczegóły
Parafia
Działalność
Inne
